تمام طبیعت میوه ایران , به غیر از خرمالو و ارقام فارغ از هسته انجیر و گلابی و مرکبات برای تولید میوه به گرده‌افشانی نیاز دارا‌هستند . از دید ادله انتقال گرده می‌توان میوه‌ها را به سه تیم تقسیم کرد .
تیم نخستین مشتمل بر دو درخت :
رطب و انجیرهای هسته‌دار که اگر‌چه بطور طبیعی می توانند اندازه بسیار کمی میوه تولید کنند , برای تولید جنس اقتصادی باید گرده افشانی بوسیله بشر انجام گیرد .
مجموعه دوم :
مشتمل بر گردو , پسته , فندق و توت و انار است که در آن ها گرده افشانی , به وسیله باد انجام می‌گیرد و نیازی به دخالت بشر نیست .
تیم سوم :
دربرگیرنده سایر میوه‌ها بویژه گونه های دانه‌دار و هسته‌دار است که گرده افشانی آن‌ها به وسیله حشره ها , بویژه زنبور عسل , انجام می شود و بنابراین کندوگذاری در گلشن برای تولید جنس اضطراری است . تعداد کندوی ضروری برای هر هکتار , بر حسب مقدار طبیعت و میزان گلدهی آن ها , به یک تا پنج تا بالغ میگردد . واجب به تذکر است که زنبورهای عسل در روزهای بارانی وقتی که باد شدید بوزد و زمانی دمای هوا از ۱۸ مرتبه سانتی‌گراد کمتر باشد , اقتدار فعالیت خویش را از دست می دهند . در‌حالتی که چنین شرایطی مصادف با ایام گلدهی فضای سبز این مجموعه بشود , در بعضا مورد ها دخالت آدم و گرده افشانی تصنعی و مصنوعی از طریق تکاندن شاخه‌های گلدار یک درخت مطلوب , روی دیگر طبیعت گلشن برای تولید جنس اقتصادی واجب خواهد بود .
- ۹۸/۰۸/۱۲